silnik asynchroniczny i silnik synchroniczny
Asynchroniczne i synchroniczne motory elektryczne to dwa podstawowe typy motorów prądu zmiennego, które napędzają różne zastosowania przemysłowe. Motory asynchroniczne, nazywane również indukcyjnymi, działają na zasadzie elektromagnetycznej indukcji między statorem a wirnikiem. Prędkość wirnika jest nieco niższa niż prędkość synchroniczna, co tworzy różnicę prędkości zwaną poślizgiem. Te motory są powszechnie stosowane w maszynach przemysłowych, pompach i wentylatorach ze względu na prostą konstrukcję i niezawodność. Motory synchroniczne, z drugiej strony, działają z stałą prędkością zsynchronizowaną z częstotliwością źródła energii. Pole magnetyczne wirnika obraca się dokładnie z tą samą prędkością co pole magnetyczne rotującego statora. Wybitnie sprawdzają się w zastosowaniach wymagających dokładnej kontroli prędkości i wysokiej efektywności, takich jak duże napędy przemysłowe, generatory i sprzęt linii produkcyjnych. Oba typy motorów mają solidną konstrukcję z kluczowymi elementami, w tym statorem, wirnikiem, wałem i łożyskami. Główna technologiczna różnica tkwi w mechanizmach sterowania prędkością i charakterystykach współczynnika mocy, przy czym motory synchroniczne oferują lepszą korekcję współczynnika mocy i dokładną kontrolę prędkości, podczas gdy motory asynchroniczne zapewniają lepszy moment startowy i prostsze wymagania konserwacyjne.