silnik synchroniczny i asynchroniczny
Silnik synchroniczny i asynchroniczny są podstawowymi elementami w nowoczesnych systemach elektrycznych, każde służące określonym celom w różnych zastosowaniach przemysłowych. Silniki synchroniczne działają z stałą prędkością zsynchronizowaną z częstotliwością źródła energii, co czyni je idealnymi dla zastosowań wymagających dokładnej kontroli prędkości. Te silniki utrzymują stałą prędkość niezależnie od zmian obciążenia i oferują lepsze możliwości korekcji współczynnika mocy. Silniki asynchroniczne, znane również jako indukcyjne, działają z prędkością nieco niższą niż prędkość synchroniczna, tworząc poślizg, który generuje moment obrotowy. Są prostsze w konstrukcji, bardziej odporne i ogólnie tańsze. Technologiczne cechy silników synchronicznych obejmują stałe magnesy lub elektromagnetyczne nawinięcia do pobudzania wirnika, podczas gdy silniki asynchroniczne wykorzystują indukowany prąd w wirniku. Oba typy znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle, przy czym silniki synchroniczne są powszechnie używane w dużych napędach przemysłowych, generatorach i precyzyjnym sprzęcie, podczas gdy silniki asynchroniczne dominują w ogólno-przemysłowych zastosowaniach, takich jak pompy, wentylatory i systemy transportujące. Wybór między tymi typami silników zależy od czynników takich jak wymagana kontrola prędkości, wymagania dotyczące efektywności i warunki eksploatacji.